ÖZÜRLÜLER VE
BAZI KANUN VE KANUN HÜKMÜNDE KARARNAMELERDE DEĞİŞİKLİK YAPILMASI
HAKKINDA KANUN
Kanun No. 5378
Kabul Tarihi : 1.7.2005
BİRİNCİ BÖLÜM
Amaç, Kapsam, Tanımlar ve Genel Esaslar
Amaç
MADDE 1.- Bu Kanunun amacı; özürlülüğün önlenmesi, özürlülerin
sağlık, eğitim, rehabilitasyon, istihdam, bakım ve sosyal
güvenliğine ilişkin sorunlarının çözümü ile her bakımdan
gelişmelerini ve önlerindeki engelleri kaldırmayı sağlayacak
tedbirleri alarak topluma katılımlarını sağlamak ve bu hizmetlerin
koordinasyonu için gerekli düzenlemeleri yapmaktır.
Kapsam
MADDE 2.- Bu Kanun özürlüleri, ailelerini, özürlülere yönelik hizmet
veren kurum ve kuruluşlar ile diğer ilgilileri kapsar.
Tanımlar
MADDE 3.- Bu Kanunun uygulanmasında;
a) Özürlü: Doğuştan veya sonradan herhangi bir nedenle bedensel,
zihinsel, ruhsal, duyusal ve sosyal yeteneklerini çeşitli
derecelerde kaybetmesi nedeniyle toplumsal yaşama uyum sağlama ve
günlük gereksinimlerini karşılama güçlükleri olan ve korunma, bakım,
rehabilitasyon, danışmanlık ve destek hizmetlerine ihtiyaç duyan
kişiyi,
b) Özürlülük ölçütü: Uluslararası temel ölçütler esas alınarak
hazırlanan ve gerek duyuldukça revize edilen ölçütleri,
c) Hafif özürlü: Özürlülük ölçütüne göre, hafif özürlü olarak
tanımlanan kişiyi,
d) Ağır özürlü: Özürlülük ölçütüne göre, ağır özürlü olarak
tanımlanan kişiyi,
e) Bakıma muhtaç özürlü: Özürlülük sınıflandırmasına göre resmi
sağlık kurulu raporu ile ağır özürlü olduğu belgelendirilenlerden,
günlük hayatın alışılmış, tekrar eden gereklerini önemli ölçüde
yerine getirememesi nedeniyle hayatını başkasının yardımı ve bakımı
olmadan devam ettiremeyecek derecede düşkün olan kişileri,
f) Korumalı işyeri: Normal işgücü piyasasına kazandırılmaları güç
olan özürlüler için meslekî rehabilitasyon ve istihdam oluşturmak
amacıyla Devlet tarafından teknik ve malî yönden desteklendiği ve
çalışma ortamının özel olarak düzenlendiği işyerini,
g) Korumalı işyeri statüsü: Çalışanlarının yönetmelikle belirlenen
oranını özürlülerin oluşturduğu veya özürlülere yönelik çalışmaları
ile korumalı işyerine sağlanan teknik ve malî destek sağlanma
şartlarını taşımayı,
h) Rehabilitasyon: Doğuştan veya sonradan herhangi bir nedenle
oluşan özrü ortadan kaldırmak veya özürlülüğün etkilerini mümkün
olan en az düzeye indirmek, özürlüye yeniden fiziksel, zihinsel,
psikolojik, ruhsal, sosyal, meslekî ve ekonomik yararlılık
alanlarında başarabileceği en üst düzeyde yetenekler kazandırarak;
evinde, işinde ve sosyal yaşamında kendine ve topluma yeterli
olabilmesi ve özürlünün toplum ile bütünleşmesi, ayrımcılığa karşı
tüm tedbirlerin alınması amacıyla verilen koruyucu, tıbbî, meslekî,
eğitsel, rekreasyonal ve psiko-sosyal hizmetler bütününü,
i) Sınıflandırma: Önemli bir sağlık öğesi olarak insan vücudunun
fonksiyonu ve yetersizliğinin tanımı konusunda ortak ve standart bir
dil ve çerçeve geliştirme çalışmasını,
İfade eder.
Genel esaslar
MADDE 4.- Bu Kanun kapsamında bulunan hizmetlerin yerine
getirilmesinde aşağıdaki esaslara uyulur:
a) Devlet, insan onur ve haysiyetinin dokunulmazlığı temelinde,
özürlülerin ve özürlülüğün her tür istismarına karşı sosyal
politikalar geliştirir. Özürlüler aleyhine ayrımcılık yapılamaz;
ayrımcılıkla mücadele özürlülere yönelik politikaların temel
esasıdır.
b) Özürlülere yönelik olarak alınacak kararlarda ve verilecek
hizmetlerde özürlülerin, ailelerinin ve gönüllü kuruluşların
katılımı sağlanır.
c) Özürlülere yönelik hizmetlerin sunumunda aile bütünlüğünün
korunması esastır.
d) Kurum ve kuruluşlarca özürlülere yönelik mevzuat düzenlemelerinde
Özürlüler İdaresi Başkanlığının görüşünün alınması zorunludur.
İKİNCİ BÖLÜM
Sınıflandırma, Bakım, Rehabilitasyon, İstihdam, Eğitim,
İş ve Meslek Analizi
Sınıflandırma
MADDE 5.- Özürlülerle ilgili derecelendirmeler, sınıflandırmalar,
tanılamalar uluslararası özürlülük sınıflandırması temel alınarak
hazırlanan özürlülük ölçütüne göre yapılır. Özürlülük ölçütünün
tespiti ve uygulama esasları, Maliye Bakanlığı, Sağlık Bakanlığı,
Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı ve Milli Eğitim Bakanlığı ile
Özürlüler İdaresi Başkanlığınca müştereken çıkarılacak yönetmelikle
belirlenir.
Bakım
MADDE 6.- Özürlü kişilerin yaşamlarını öncelikle bulundukları
ortamda sağlık, huzur ve güven içinde sürdürmesi, toplum içinde
kendi kendilerini idare edebilecek ve üretken hâle gelebilecek
şekilde bakım ve rehabilitasyonlarının yapılması, bunlardan ihtiyacı
olanların geçici veya sürekli bakım altına alınması veya bunlara
evde bakım hizmeti sunulması esastır.
Ruhsatlandırma
MADDE 7.- Özürlülere yönelik bakım hizmetlerini, Sosyal Hizmetler ve
Çocuk Esirgeme Kurumu Genel Müdürlüğünden ruhsat alan gerçek ve
tüzel kişiler ile kamu kurum ve kuruluşları verebilir.
Hizmet sunumu
MADDE 8.- Bakım hizmetlerinin sunumunda kişinin biyolojik, fiziksel,
psikolojik ve sosyal ihtiyaçları da dikkate alınır. Bakım
hizmetlerinin standardizasyonu, geliştirilmesi ve yaygınlaştırılması
için Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Genel Müdürlüğü
koordinasyonunda çalışmalar yürütülür.
Bakım hizmetleri ile bakımın nitelikli temini sağlanır.
Bakım çeşitleri
MADDE 9.- Bakım hizmetleri, evde bakım veya kurum bakımı
modelleriyle sunulabilir. Öncelikle kişinin sosyal ve fiziksel
çevresinden ayrılmaksızın hizmetin sunulması esas alınır.
Rehabilitasyon
MADDE 10.- Rehabilitasyon hizmetleri toplumsal hayata katılım ve
eşitlik temelinde özürlülerin bireysel ve toplumsal ihtiyaçlarını
karşılamaya yönelik olarak verilir. Rehabilitasyon kararının
alınması, plânlanması, yürütülmesi, sonlandırılması dâhil her
aşamasında özürlü ve ailesinin aktif ve etkili katılımı esastır.
Rehabilitasyonun her alanında ihtiyaç duyulan personelin
yetiştirilmesine yönelik eğitim programları geliştirilir ve bu
personelin istihdamı için gerekli önlemler alınır.
Erken tanı ve koruyucu hizmetler
MADDE 11.- Yeni doğan, erken çocukluk ve çocukluğun her dönemi
fiziksel, işitsel, duyusal, sosyal, ruhsal ve zihinsel
gelişimlerinin izlenmesi, genetik geçişli ve özürlülüğe neden
olabilecek hastalıkların erken teşhis edilmesinin sağlanması,
özürlülüğün önlenmesi, var olan özrün şiddetinin olabilecek en düşük
seviyeye çekilmesi ve ilerlemesinin durdurulmasına ilişkin
çalışmalar Sağlık Bakanlığınca planlanır ve yürütülür.
İş ve meslek analizi
MADDE 12.- Özür türlerini dikkate alan iş ve meslek analizleri,
Özürlüler İdaresi Başkanlığının koordinatörlüğünde Millî Eğitim
Bakanlığı ve Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı tarafından
yapılır. Bu analizlerin ışığında, özürlülerin durumlarına uygun
meslekî rehabilitasyon ve eğitim programları, anılan kurumlarca
geliştirilir.
Meslekî rehabilitasyon
MADDE 13.- Özürlülerin yeteneklerine göre mesleğini seçme ve bu
alanda eğitim alma hakkı kısıtlanamaz.
Özürlülerin yetenekleri doğrultusunda yapabilecekleri bir işte
eğitilmesi, meslek kazandırılması, verimli kılınarak ekonomik ve
sosyal refahının sağlanması amacıyla meslekî rehabilitasyon
hizmetlerinden yararlanmasının sağlanması esastır.
Gerçek veya tüzel kişilerce açılacak olan özel meslekî
rehabilitasyon merkezleri, yetenek geliştirme merkezleri ve korumalı
işyerlerinin değişik tipleri ile özel işyerlerinde bireylerin
bireysel gelişimleri ve yeteneklerine uygun iş veya becerilerini
geliştirici tedbirler alınır. Bu alandaki hizmetler ihtiyaçlara göre
iş ve meslek analizi yapılarak hizmet satın alınması suretiyle temin
edilebilir. Buna ilişkin usûl ve esaslar, Milli Eğitim Bakanlığı,
Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı ve Özürlüler İdaresi
Başkanlığınca müştereken çıkarılacak yönetmelikle belirlenir.
Sosyal ve mesleki rehabilitasyon hizmetleri belediyeler tarafından
da verilir. Belediyeler bu hizmetlerin sunumu sırasında gerekli
gördüğü hallerde, halk eğitim ve çıraklık eğitim merkezleri ile
işbirliği yapar. Özürlünün rehabilitasyon talebinin karşılanamaması
halinde özürlü, hizmeti en yakın merkezden alır ve ilgili belediye
her yıl bütçe talimatında belirlenen miktarı hizmetin satın alındığı
merkeze öder.
İstihdam
MADDE 14.- İşe alımda; iş seçiminden, başvuru formları, seçim
süreci, teknik değerlendirme, önerilen çalışma süreleri ve
şartlarına kadar olan safhaların hiçbirinde özürlülerin aleyhine
ayrımcı uygulamalarda bulunulamaz.
Çalışan özürlülerin aleyhinde sonuç doğuracak şekilde, özrüyle
ilgili olarak diğer kişilerden farklı muamelede bulunulamaz.
Çalışan veya iş başvurusunda bulunan özürlülerin karşılaşabileceği
engel ve güçlükleri azaltmaya veya ortadan kaldırmaya yönelik
istihdam süreçlerindeki önlemlerin alınması ve işyerinde fiziksel
düzenlemelerin bu konuda görev, yetki ve sorumluluğu bulunan kurum
ve kuruluşlar ile işyerleri tarafından yapılması zorunludur.
Özürlülük durumları sebebiyle işgücü piyasasına kazandırılmaları güç
olan özürlülerin istihdamı, öncelikle korumalı işyerleri
aracılığıyla sağlanır.
Korumalı işyerleriyle ilgili usûl ve esaslar Çalışma ve Sosyal
Güvenlik Bakanlığı, Maliye Bakanlığı ve Özürlüler İdaresi
Başkanlığınca müştereken çıkarılacak yönetmelikle düzenlenir.
Eğitim ve öğretim
MADDE 15.- Hiçbir gerekçeyle özürlülerin eğitim alması engellenemez.
Özürlü çocuklara, gençlere ve yetişkinlere, özel durumları ve
farklılıkları dikkate alınarak, bütünleştirilmiş ortamlarda ve
özürlü olmayanlarla eşit eğitim imkânı sağlanır.
Özürlü üniversite öğrencilerinin öğrenim hayatlarını
kolaylaştırabilmek için Yükseköğretim Kurulu bünyesinde araç-gereç
temini, özel ders materyallerinin hazırlanması, özürlülere uygun
eğitim, araştırma ve barındırma ortamlarının hazırlanmasının temini
gibi konularda çalışma yapmak üzere Özürlüler Danışma ve
Koordinasyon Merkezi kurulur.
Özürlüler Danışma ve Koordinasyon Merkezinin çalışma usûl ve
esasları, Sağlık Bakanlığı, Millî Eğitim Bakanlığı ve Yükseköğretim
Kurumu ile Özürlüler İdaresi Başkanlığınca müştereken hazırlanan
yönetmelikle belirlenir.
İşitme özürlülerin eğitim ve iletişimlerinin sağlanması amacıyla
Türk Dil Kurumu Başkanlığı tarafından Türk işaret dili sistemi
oluşturulur. Bu sistemin oluşturulmasına ve uygulanmasına yönelik
çalışmaların esas ve usûlleri Türk Dil Kurumu Başkanlığı
koordinatörlüğünde, Milli Eğitim Bakanlığı, Sosyal Hizmetler ve
Çocuk Esirgeme Kurumu Genel Müdürlüğü ve Özürlüler İdaresi
Başkanlığınca müştereken çıkarılacak yönetmelikle belirlenir.
Özürlülerin, her türlü eğitim ve kültürel ihtiyaçlarını karşılamak
üzere kabartma, sesli, elektronik kitap; alt yazılı film ve benzeri
materyal üretilmesini teminen gerekli işlemler, Millî Eğitim
Bakanlığı ve Kültür ve Turizm Bakanlığınca müştereken yürütülür.
Eğitsel değerlendirme
MADDE 16.- Özürlülerin eğitsel değerlendirme ve tanılaması il milli
eğitim müdürlükleri rehberlik araştırma merkezlerinde uzman
kişilerden oluşan ve özürlü ailesinin yer aldığı özel eğitim
değerlendirme kurulu tarafından yapılır ve eğitim plânlaması
geliştirilir. Bu plânlama her yıl yeniden değerlendirilerek
gelişmeler doğrultusunda gözden geçirilir.
Çıraklık eğitimi almak isteyen özürlülerin ilgi, istek, yetenek ve
becerileri doğrultusunda ve sağlık kurulu raporunu da dikkate almak
suretiyle hangi meslek dalında eğitim alacaklarına kurul karar
verir.
Kurulun teşkili ve çalışma usûl ve esasları Milli Eğitim Bakanlığı
ile Özürlüler İdaresi Başkanlığınca müştereken çıkarılacak
yönetmelikle belirlenir.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Değiştirilen Hükümler
MADDE 17.- 8.6.1965 tarihli ve 625 sayılı Özel Öğretim Kurumları
Kanununun 1 inci maddesinde yer alan "öğrenci etüd eğitim
merkezleri," ibaresinden sonra gelmek üzere "özel eğitim ve
rehabilitasyon merkezleri," ibaresi eklenmiştir.
MADDE 18 .- 625 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.
GEÇİCİ MADDE 2.- 24.5.1983 tarihli ve 2828 sayılı Sosyal Hizmetler
ve Çocuk Esirgeme Kurumu Kanunu hükümleri gereği izin almış olan
özel eğitim ve rehabilitasyon merkezleri 31.12.2007 tarihine kadar
Millî Eğitim Bakanlığınca belirlenen şartlara uygun olarak açılış
izinlerini yenilerler.
MADDE 19.- 23.6.1965 tarihli ve 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun
42 nci maddesinin birinci fıkrasından sonra gelmek üzere aşağıdaki
fıkra eklenmiştir.
Özürlülerin yaşamı için zorunluluk göstermesi hâlinde, proje tadili
kat maliklerinin en geç üç ay içerisinde yapacağı toplantıda
görüşülerek sayı ve arsa payı çoğunluğu ile karara bağlanır.
Toplantının bu süre içerisinde yapılamaması veya tadilat talebinin
çoğunlukla kabul edilmemesi durumunda; ilgili kat malikinin talebi
üzerine bina güvenliğinin tehlikeye sokulmadığını bildirir komisyon
raporuna istinaden ilgili mercilerden alınacak tasdikli proje
değişikliği veya krokiye göre inşaat, onarım ve tesis yapılır.
İlgili merciler, tasdikli proje değişikliği veya kroki taleplerini
en geç altı ay içinde sonuçlandırır. Komisyonun teşkili, çalışma
usûlü ile özürlünün kullanımından sonraki süreç ile ilgili usûl ve
esaslar Bayındırlık ve İskan Bakanlığı ile Özürlüler İdaresi
Başkanlığı tarafından müştereken hazırlanacak yönetmelikle
belirlenir.
MADDE 20.- 14.7.1965 tarihli ve 657 sayılı Devlet Memurları
Kanununun 53 üncü maddesinin başlığı ve birinci fıkrası aşağıdaki
şekilde değiştirilmiştir.
Özürlülerin Devlet memurluğuna alınmaları:
Mevzuata uygun olmak kaydıyla; özürlülerin mesleklerine uygun münhal
kadrolara atanması, mesleklerini icra veya infaza yardımcı araç ve
gerecin kurumlarınca temin edilmesi esastır. Özürlülerin Devlet
memurluğuna alınma şartları ile hangi işlerde çalıştırılacakları,
mesleklerini icra ve infazda hangi yardımcı araç ve gereçlerin
kurumlarınca temin edileceği, zihinsel özürlülerin hangi görevlere
atanmasında asgari eğitim şartından istisna edileceği hususları
Maliye Bakanlığı, Sağlık Bakanlığı, Çalışma ve Sosyal Güvenlik
Bakanlığı, Özürlüler İdaresi Başkanlığı ve Devlet Personel
Başkanlığınca müştereken hazırlanacak yönetmelikle düzenlenir.
MADDE 21.- 657 sayılı Kanuna aşağıdaki ek madde eklenmiştir.
EK MADDE 39.- Devlet memurlarının, hayatını başkasının yardım veya
bakımı olmadan devam ettiremeyecek derecede özürlü olduğu sağlık
kurulu raporu ile tespit edilen eşi, çocukları ile kardeşlerinin,
memuriyet mahalli dışında resmî veya özel eğitim ve öğretim
kuruluşlarında eğitim ve öğretim yapacaklarının özel eğitim
değerlendirme kurulu tarafından belgelendirilmesi hâlinde, ilgilinin
talebi üzerine eğitim ve öğretim kuruluşlarının bulunduğu il veya
ilçe sınırları dahilinde kurumunda bulunan durumuna uygun boş bir
kadroya ataması yapılır.
MADDE 22.- 29.7.1970 tarihli ve 1319 sayılı Emlak Vergisi Kanununun
8 inci maddesinin ikinci fıkrasında yer alan "gazilerin,"
ibaresinden sonra gelmek üzere "özürlülerin," ibaresi eklenmiştir.
MADDE 23.- 18.1.1972 tarihli ve 1512 sayılı Noterlik Kanununun 73
üncü maddesi başlığıyla birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
İlgilinin işitme, konuşma veya görme özürlü olması:
Madde 73.- Noter, ilgilinin işitme, konuşma veya görme özürlü
olduğunu anlarsa, işlemler özürlünün isteğine bağlı olmak üzere iki
tanık huzurunda yapılır. İlgilinin işitme veya konuşma özürlü olması
ve yazı ile anlaşma imkânının da bulunmaması hâlinde, iki tanık ve
yeminli tercüman bulundurulur.
MADDE 24.- 1512 sayılı Kanunun 75 inci maddesinin ikinci fıkrası
aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Bir noterlik işleminde imza atılmış veya imza yerine geçen el
işareti yapılmış olmasına rağmen, ilgilisi ister veya adına işlem
yapılan ve imza atabilen görme özürlüler hariç olmak üzere noter,
işlemin niteliği, imzayı atan veya el işaretini yapan şahsın durumu
ve kimliği bakımından gerekli görürse, yukarıdaki fıkradaki usûl
dairesinde ilgili, tanık, tercüman veya bilirkişinin parmağı da
bastırılır. Mühür kullanılması hâlinde parmağın da bastırılması
zorunludur.
MADDE 25.- 1.7.1976 tarihli ve 2022 sayılı 65 Yaşını Doldurmuş
Muhtaç, Güçsüz ve Kimsesiz Türk Vatandaşlarına Aylık Bağlanması
Hakkında Kanunun 1 inci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları
yürürlükten kaldırılmış ve aynı Kanuna aşağıdaki ek madde
eklenmiştir.
EK MADDE 1.- 65 yaşını doldurmamış olmakla birlikte;
a) Başkasının yardımı olmaksızın hayatını devam ettiremeyecek
şekilde özürlü olduklarını tam teşekküllü hastanelerden alacakları
sağlık kurulu raporu ile kanıtlayan, 18 yaşını dolduran ve kanunen
bakmakla mükellef kimsesi bulunmayan özürlülerden; her ne ad altında
olursa olsun her türlü gelirleri toplamının aylık ortalamasına göre
bu Kanunun 1 inci maddesinde belirtilen gösterge rakamının memur
aylık katsayısı ile çarpımı sonucu bulunacak tutardan daha az geliri
olanlara, bu Kanunun 1 inci maddesine göre belirlenecek aylık
tutarının % 300'ü tutarında,
b) 18 yaşını dolduran, kanunen bakmakla mükellef kimsesi olmayan ve
herhangi bir işe yerleştirilememiş olan özürlülerden; her ne ad
altında olursa olsun her türlü gelirleri toplamının aylık
ortalamasına göre bu Kanunun 1 inci maddesinde belirtilen gösterge
rakamının memur aylık katsayısı ile çarpımı sonucu bulunacak
tutardan daha az geliri olanlara, bu Kanunun 1 inci maddesine göre
belirlenecek aylık tutarının % 200'ü tutarında,
c) Her ne ad altında olursa olsun her türlü gelirleri toplamının
aylık ortalamasına göre bu Kanunun 1 inci maddesinde belirtilen
gösterge rakamının memur aylık katsayısı ile çarpımı sonucu
bulunacak tutardan daha az geliri olduğu halde, kanunen bakmakla
yükümlü olduğu 18 yaşını tamamlamamış özürlü yakını bulunanlara,
bakım ilişkisi fiilen gerçekleşmek kaydıyla bu Kanunun 1 inci
maddesine göre belirlenecek aylık tutarının % 200'ü tutarında,
Aylık bağlanır.
65 yaşın doldurulmasından önce bu madde hükümlerine göre bağlanmış
olan aylıkların aynı şekilde ödenmesine devam olunur. Bu Kanunun 1
inci maddesine göre aylık bağlananlardan başkasının yardımı
olmaksızın hayatını devam ettiremeyecek kadar özürlü olduklarını tam
teşekküllü hastaneden alacakları sağlık kurulu raporu ile
kanıtlayanlara da birinci fıkranın (a) bendine göre aylık bağlanır.
Aylık bağlanmasına esas özürlülük oranı değişenlerin aylıkları
durumlarına göre yeniden tespit olunur. Özürlülük oranı, bu Kanuna
göre aylık bağlanması gereken oranın altına düşenler ile birinci
fıkrada belirtilen aylık ortama gelir tutarından fazla gelir elde
etmeye başlayanların aylıkları kesilir.
Aylık hakkından yararlanan 18 yaşından küçük özürlülerin yalnızca
kendileri bu Kanunun 7 nci maddesinde belirtilen tedavi hakkından
yararlanır. Ancak, bu madde hükümlerine göre aylık alanlardan
herhangi bir sosyal güvenlik kurumunun tedavi yardımı kapsamında
bulunanlara tedavi yardımı yapılmaz.
Bu Kanunun 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8 inci maddeleri birinci fıkra
hükümlerine göre aylık ödenecekler hakkında da uygulanır.
Herhangi bir sosyal güvenlik kurumundan malûl olmaları sebebiyle
yetim olarak aylık veya gelir almakta olan çocuklardan bu
kurumlardan aldıkları aylık veya gelir toplamı tutarları bu madde
gereğince durumlarına göre ödenebilecek tutardan daha az olanlara;
aradaki fark ilgili sosyal güvenlik kurumu tarafından (birden fazla
sosyal güvenlik kurumundan aylık veya gelir alanlar için yalnızca
tercih edecekleri bir sosyal güvenlik kurumu tarafından) ödenir ve
bu şekilde ödenen tutarlar Hazineden tahsil edilir.
MADDE 26.- 24.5.1983 tarihli ve 2828 sayılı Sosyal Hizmetler ve
Çocuk Esirgeme Kurumu Kanununun 3 üncü maddesinin (c) bendinden
sonra gelmek üzere aşağıdaki (d) bendi eklenerek bentler teselsül
ettirilmiş ve mevcut (e) bendine (11) numaralı alt bent eklenmiştir.
d) "Bakıma Muhtaç Özürlü"; özürlülük sınıflandırmasına göre resmî
sağlık kurulu raporu ile ağır özürlü olduğu belgelendirilenlerden,
günlük hayatın alışılmış, tekrar eden gereklerini önemli ölçüde
yerine getirememesi nedeniyle hayatını başkasının yardımı ve bakımı
olmadan devam ettiremeyecek derecede düşkün olan kişiyi,
11- "Çocuk evleri"; 0-18 yaşlar arasındaki korunmaya muhtaç
çocukların kaldığı ev birimlerini,
MADDE 27.- 2828 sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin (a) bendi aşağıdaki
şekilde değiştirilmiş ve (e) bendi yürürlükten kaldırılmıştır.
a) Bu Kanun kapsamına giren sosyal hizmetlere ilişkin faaliyetler,
Devletin denetim ve gözetiminde, sivil toplum kuruluşları ile halkın
gönüllü katkı ve katılımı da sağlanarak bir bütünlük içinde
yürütülür. Sunulacak bakım ve diğer hizmetlerin kapsamı ve bu
hizmetleri verecek olan gerçek ve tüzel kişilerin izin, çalışma usûl
ve esasları ve diğer hususlar Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme
Kurumu tarafından çıkarılacak bir yönetmelikle düzenlenir.
MADDE 28.- 2828 sayılı Kanunun 9 uncu maddesinin (g) bendi aşağıdaki
şekilde değiştirilmiştir.
g) Kuruma bağlı olanlar dışında kurulacak sosyal hizmet
kuruluşlarının, özel eğitim ve rehabilitasyon hizmeti verenler hariç
olmak üzere açılış iznine, her türlü standartlarına ve işleyişlerine
ilişkin esasları, varsa ücret tarifelerini tespit etmek, onaylamak,
denetimini yapmak ve bu esaslara uymayanların faaliyetlerini
durdurmak.
MADDE 29.- 2828 sayılı Kanunun 10 uncu maddesinin birinci fıkrası
aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Kurumun merkez teşkilatı bir Genel Müdür, beş Genel Müdür Yardımcısı
ile aşağıdaki esas birimlerden oluşur:
a) Hukuk Müşavirliği.
b) Teftiş Kurulu Başkanlığı.
c) Strateji Geliştirme Dairesi Başkanlığı.
d) İnsan Kaynakları Dairesi Başkanlığı.
e) Çocuk Hizmetleri Dairesi Başkanlığı.
f) Yaşlı Bakım Hizmetleri Dairesi Başkanlığı.
g) Özürlü Bakım Hizmetleri Dairesi Başkanlığı.
h) Sosyal Yardım Hizmetleri Dairesi Başkanlığı.
i) Gençlik Hizmetleri Dairesi Başkanlığı.
j) Destek Hizmetleri Dairesi Başkanlığı.
k) Sosyal Hizmetler Eğitim Merkezi Başkanlığı.
l) Yapı İşleri Dairesi Başkanlığı.
m) Döner Sermaye Merkez Müdürlüğü.
n) Aile-Kadın ve Toplum Hizmetleri Dairesi Başkanlığı.
o) Özel Kalem Müdürlüğü.
p) Savunma Uzmanlığı.
MADDE 30.- 2828 sayılı Kanuna aşağıdaki ek maddeler eklenmiştir.
EK MADDE 7.- Sosyal güvenlik kurumlarına tâbi olmayan, bakıma muhtaç
özürlülerden ailesini kaybetmiş olanlar ile ailesi ekonomik veya
sosyal yoksunluk içerisinde bulunanlara bakım hizmetinin resmî veya
özel bakım kurumlarında ya da ikametlerinde verilmesi sağlanır.
Bakıma muhtaç özürlülere sunulacak bakım hizmetlerinin kapsamı ve bu
hizmetleri verecek olan gerçek ve tüzel kişilerin izin, çalışma usûl
ve esasları, denetlenmeleri ile ücretlendirme ve ödemeleri Kurumun
koordinatörlüğünde, Maliye Bakanlığı, Sağlık Bakanlığı ve Özürlüler
İdaresi Başkanlığınca müştereken çıkarılacak yönetmelikle
belirlenir.
Bakıma muhtaç özürlülere sunulacak bakım hizmetinin karşılığı olarak
her ay için kişi başına belirlenecek tutar, iki aylık net asgari
ücretten fazla olamaz.
Bakıma muhtaç özürlülerin, Kurumca bakılanlar dışındakilerin bakım
ücreti bu amaçla Kurum bütçesine konulacak ödenekten karşılanır.
EK MADDE 8.- İşitme ve konuşma özürlülerine gerek görüldüğü hâllerde
tercümanlık yapmak üzere illerde işaret dili bilen personel
görevlendirilir. Personelin işaret lisanı öğrenmeleri için gerekli
kursların düzenlenmesi sağlanır. Bu personelin görev ve yetkileri,
çalışma koşulları ile ilgili usûl ve esaslar Özürlüler İdaresi
Başkanlığı ve Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Genel
Müdürlüğünün müştereken hazırlayacakları yönetmelikle belirlenir.
MADDE 31.- 13.10.1983 tarihli ve 2918 sayılı Karayolları Trafik
Kanununun 61 inci maddesinin birinci fıkrasına (n) bendinden sonra
gelmek üzere aşağıdaki bent ve ikinci fıkrasına aşağıdaki cümle
eklenmiştir.
o) Özürlülerin araçları için ayrılmış park yerlerinde,
(o) bendinin ihlâli hâlinde para cezası iki kat artırılır.
MADDE 32.- 25.10.1984 tarihli ve 3065 sayılı Katma Değer Vergisi
Kanununun 17 nci maddesinin (4) numaralı fıkrasına aşağıdaki bent
eklenmiştir.
s) Özürlülerin eğitimleri, meslekleri, günlük yaşamları için özel
olarak üretilmiş her türlü araç-gereç ve özel bilgisayar
programları.
MADDE 33.- 21.5.1986 tarihli ve 3289 sayılı Gençlik ve Spor Genel
Müdürlüğünün Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanunun 2 nci maddesine
(n) bendinden sonra gelmek üzere aşağıdaki (o) bendi eklenmiş ve
mevcut (o) bendi (p) bendi olarak teselsül ettirilmiştir.
o) Özürlü bireylerin spor yapabilmelerini sağlamak ve
yaygınlaştırmak üzere; spor tesislerinin özürlülerin kullanımına da
uygun olmasını sağlamak, spor eğitim programları ve destekleyici
teknolojiler geliştirmek, gerekli malzemeyi sağlamak, konu ile
ilgili bilgilendirme ve bilinçlendirme çalışmaları ile yayınlar
yapmak, spor adamları yetiştirmek, özürlü bireylerin spor
yapabilmesi konusunda ilgili diğer kuruluşlarla işbirliği yapmak,
MADDE 34.- 7.5.1987 tarihli ve 3359 sayılı Sağlık Hizmetleri Temel
Kanununun 3 üncü maddesine aşağıdaki bent eklenmiştir.
m) Rehabilite edici tıbbi hizmetlerde kullanılan yardımcı araç ve
gereçleri üretmek amacıyla, kamu kurum ve kuruluşları ile gerçek ve
tüzel kişiler tarafından kurulacak kuruluşların açılış iznini
vermeye Sağlık Bakanlığı yetkilidir. Bu kurum ve kuruluşların açılış
izninin verilmesine, üretim ve personel standardına, işleyiş ve
denetimi ile daha önce açılmış olan kurum ve kuruluşların
durumlarına ilişkin esaslar Sağlık Bakanlığınca çıkarılacak
yönetmelikle düzenlenir.
MADDE 35.- 30.4.1992 tarihli ve 3797 sayılı Milli Eğitim
Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanuna aşağıdaki ek
madde eklenmiştir.
EK MADDE 3.- Görme, ortopedik, işitme, dil-konuşma, ses bozukluğu,
zihinsel ve ruhsal özürlü çocuklardan özel eğitim değerlendirme
kurulları tarafından, özel eğitim ve rehabilitasyon merkezlerine
devam etmeleri uygun görülenlerin eğitim giderlerinin, her yıl bütçe
uygulama talimatında belirlenen miktarı Milli Eğitim Bakanlığı
bütçesine konulacak ödenekten karşılanır.
MADDE 36.- 28.12.1993 tarihli ve 3960 sayılı Kalıtsal Hastalıklarla
Mücadele Kanununun 1 inci maddesi aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
Madde 1.- Devlet, kalıtsal kan hastalıklarından thalessemia ve orak
hücreli anemi dahil olmak üzere, bütün kalıtsal kan hastalıklarıyla
ve özürlülüğe yol açan diğer kalıtsal hastalıklarla koruyucu sağlık
hizmetleri kapsamında mücadele eder. Bunun için gerekli ödenek
Sağlık Bakanlığı yılı bütçesine konulur.
Kalıtsal kan hastalıklarıyla ve özürlülüğe yol açan diğer kalıtsal
hastalıklarla koruyucu sağlık hizmetleri kapsamında mücadele için
gerekli önlemler ve bu konuda uygulanacak usûl ve esaslar Sağlık
Bakanlığınca çıkarılacak yönetmelikle düzenlenir.
MADDE 37.- 13.4.1994 tarihli ve 3984 sayılı Radyo ve Televizyonların
Kuruluş ve Yayınları Hakkında Kanunun 4 üncü maddesinin ikinci
fıkrasının (u) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
u) Kadınlara, güçsüzlere, özürlülere ve çocuklara karşı şiddetin ve
ayrımcılığın teşvik edilmemesi.
MADDE 38.- 22.11.2001 tarihli ve 4721 sayılı Türk Medenî Kanununun
348 inci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendi aşağıdaki
şekilde değiştirilmiştir.
1) Ana ve babanın deneyimsizliği, hastalığı, başka bir yerde
bulunması veya benzeri sebeplerden biriyle velayet görevini gereği
gibi yerine getirememesi.
MADDE 39.- 22.5.2003 tarihli ve 4857 sayılı İş Kanununun 108 inci
maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve ikinci
fıkrasının birinci cümlesi yürürlükten kaldırılmıştır.
Bu Kanunda öngörülen idari para cezaları, 101 inci maddedeki idari
para cezaları hariç, gerekçesi belirtilmek suretiyle Çalışma ve
Sosyal Güvenlik Bakanlığı Bölge Müdürünce verilir. 101 inci madde
kapsamındaki idari para cezaları ise, doğrudan Türkiye İş Kurumu İl
Müdürü tarafından verilir.
MADDE 40.- 10.7.2004 tarihli ve 5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi
Kanununa aşağıdaki ek madde eklenmiştir.
EK MADDE 1.- Büyükşehir belediyelerinde özürlülerle ilgili
bilgilendirme, bilinçlendirme, yönlendirme, danışmanlık, sosyal ve
mesleki rehabilitasyon hizmetleri vermek üzere özürlü hizmet
birimleri oluşturulur. Bu birimler, faaliyetlerini özürlülere hizmet
amacıyla kurulmuş vakıf, dernek ve bunların üst kuruluşlarıyla
işbirliği hâlinde sürdürürler. Özürlü hizmet birimlerinin kuruluş,
görev, yetki, sorumluluk ve işleyişine ilişkin usûl ve esaslar
Özürlüler İdaresi Başkanlığının görüşü alınarak İçişleri
Bakanlığınca hazırlanacak yönetmelikle belirlenir.
MADDE 41.- 26.9.2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 122
inci maddesinin birinci fıkrasında geçen "dil, ırk, renk, cinsiyet,"
ibaresinden sonra gelmek üzere "özürlülük," ibaresi eklenmiştir.
MADDE 42.- 25.3.1997 tarihli ve 571 sayılı Kanun Hükmünde
Kararnamenin 3 üncü maddesinin (h) bendine aşağıdaki paragraf
eklenmiştir.
Başkanlığın bağlı olduğu Bakanın onayı ile özürlü kimlik kartı
hazırlama veya verme yetkisi, valiliklere devredilebilir. Özürlü
kimlik kartı hazırlama ve verme usûl ve esasları, İçişleri Bakanlığı
ve Özürlüler İdaresi Başkanlığı ile Sosyal Hizmetler ve Çocuk
Esirgeme Kurumu Genel Müdürlüğünce müştereken hazırlanacak
yönetmelikle belirlenir.
MADDE 43.- 571 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 7 nci maddesi
aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Madde 7.- Başkanlığın ana hizmet birimleri şunlardır:
a) Rehabilitasyon ve Eğitim Dairesi Başkanlığı.
b) Özürlülük Araştırmaları ve İstatistik Dairesi Başkanlığı.
c) Avrupa Birliği ve Dış İlişkiler Dairesi Başkanlığı.
d) Proje ve Koordinasyon Dairesi Başkanlığı.
MADDE 44.- 571 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 8 inci maddesi
başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Rehabilitasyon ve Eğitim Dairesi Başkanlığı
Madde 8.- Rehabilitasyon ve Eğitim Dairesi Başkanlığının görevleri
şunlardır:
a) Özürlülerin rehabilitasyonu ve eğitimi sürecinde ilgili kurum ve
kuruluşlar arasında işbirliği ve koordinasyonu sağlamak.
b) Özürlülerin rehabilitasyonuna yönelik her türlü standardın
oluşturulmasına yönelik çalışmalar yapmak.
c) Rehabilitasyon alanında faaliyet gösteren kurum ve kuruluşlardaki
yapılan çalışmaları takip etmek, sorunları ve çözüm yollarını
araştırmak.
d) Rehabilitasyon ve eğitim alanları ile ilgili (panel, sempozyum,
konferans ve benzeri) etkinliklerde bulunmak.
e) İstihdamı kısıtlayan engellerin kaldırılmasını, istihdam
alanlarının genişletilmesini ve özürlülerin kendi işini kurmalarına
yönelik çalışmaları takip etmek ve tekliflerde bulunmak.
f) Özürlülerin günlük hayatlarında karşılaştıkları fiziki ve mimari
engellerin kaldırılması ve bu konudaki standartların belirlenmesi
için teklifler hazırlamak ve hazırlatmak.
g) Kamuya açık sosyal, kültürel, sportif tesis ve alanlar ile kitle
iletişim ve ulaşım araçlarından özürlülerin faydalanmasını sağlayıcı
tedbirleri araştırmak, değerlendirmek ve teklifler hazırlamak.
h) Özürlü çocuklara, gençlere, yetişkinlere bütünleştirilmiş
ortamlarda ve her düzeyde eğitim imkânı sağlamaya yönelik
çalışmaları takip etmek.
ı) Özürlülüğün önlenmesi, erken teşhisi, özürlülerin
rehabilitasyonu, eğitimi ve sosyal güvenlikleri ile ilgili konularda
teklif ve projeler hazırlamak, hazırlatmak ve uygulatmak.
i) Başkanlıkça verilen benzeri görevleri yapmak.
MADDE 45.- 571 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 9 uncu maddesi
başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Özürlülük Araştırmaları ve İstatistik Dairesi Başkanlığı
Madde 9.- Özürlülük Araştırmaları ve İstatistik Dairesi
Başkanlığının görevleri şunlardır:
a) Özürlülük politikasının belirlenmesine yönelik veri oluşturmak.
b) Özürlülük alanındaki çalışmaları takip etmek, değerlendirmek.
c) Özürlülerle ilgili mevzuatı derlemek, incelemek ve
geliştirilmesine yönelik çalışma yapmak.
d) Özürlülere tanınan hak ve hizmetlerden yararlanma amacıyla
kullanılmak üzere özürlüler kimlik kartı hazırlamak, hazırlatmak ve
her türlü işlemleri takip etmek.
e) Başkanlık birimlerinin bilgi işlem ve otomasyon ihtiyacını
karşılamak ve yürütmek.
f) Başkanlık birimlerinin iş akışlarını izleyerek etkin ve verimli
iş, bilgi akışı ve iletişim düzenini sağlamak, bunlara yönelik
gelişmeleri izlemek ve geliştirmek için önerilerde bulunmak.
g) Bilgi portalını oluşturmak, yönetmek ve iletişim ağını sağlamak.
h) Özürlüler ile ilgili veri tabanı oluşturulmasını sağlamak.
ı) Ulusal kurum ve kuruluşlardan özürlülere yönelik istatistiksel
bilgilerin bilgi işlem ortamında toplanmasını sağlamak ve
değerlendirmek.
i) Başkanın direktif ve emirlerini ilgililere duyurmak ve işlemleri
takip etmek.
j) Başkanlıkça verilen benzeri görevleri yapmak.
MADDE 46.- 571 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 10 uncu maddesi
başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Avrupa Birliği ve Dış İlişkiler Dairesi Başkanlığı
Madde 10.- Avrupa Birliği ve Dış İlişkiler Dairesi Başkanlığının
görevleri şunlardır:
a) Başkanlığın uluslararası ilişkilerini düzenlemek ve yürütmek.
b) Özürlülere yönelik oluşturulan sosyal politikaları uluslararası
ve ülkeler ölçeğinde izlemek ve değerlendirmek.
c) Uluslararası düzeyde özürlülere yönelik faaliyet gösteren kurum
ve kuruluşlarla işbirliği kurmak, sürdürmek, geliştirmek, ilgili
personelin bilgilendirilmesini sağlamak.
d) Avrupa Birliği ile özürlülük alanındaki çalışmaları yürütmek.
e) Özürlülere yönelik faaliyetlerde uluslararası kurum ve
kuruluşlardaki gelişmeleri takip etmek, özürlülerin sorunlarını ve
çözüm yollarını ortak araştırmak, ortaya çıkan sorunlar hakkında
ortak inceleme ve araştırma yapmak, yaptırmak, bu konuda ortak proje
ve teklifleri hazırlamak ve hazırlatmak.
f) Uluslararası kurum ve kuruluşlardan özürlülere yönelik
istatistiksel bilgilerin toplanmasını sağlamak.
g) Özürlülerle ilgili uluslararası gelişmeleri takip etmek, antlaşma
ve sözleşmelerin ülkemizdeki uygulamalarını izlemek ve
değerlendirmek.
h) Başkanlığın koordinatörlüğündeki uluslararası düzeyde özürlülere
yönelik faaliyetler için teşkil edilen kurulların ve
organizasyonların sekretarya hizmetini yürütmek.
ı)Yabancı kaynaklı dokümanların temini, tercümesi ve ilgili
birimlerin bilgilendirilmesini sağlamak.
i) Başkanlığın iç ve dış tanıtımını ve halkla ilişkiler hizmetlerini
yürütmek.
j) Başkanlığın her türlü protokol işlerini düzenlemek ve yürütmek.
k) Başkanlıkça verilen benzeri görevleri yapmak.
MADDE 47.- 571 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 11 inci maddesi
başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Proje ve Koordinasyon Dairesi Başkanlığı
Madde 11.- Proje ve Koordinasyon Dairesi Başkanlığının görevleri
şunlardır:
a) Başkanlık birimlerince önerilen projelerin hazırlanması veya
hazırlatılması ile ilgili çalışma yapmak ve uygulanmasına destek
sağlamak.
b) Başkanlıkça yapılmasına karar verilen projelerin gerçekleşmesi
amacıyla gerekli malî kaynakların sağlanması için ilgili birimlerle
kurum ve kuruluşlarla iletişim kurmak.
c) Projenin tamamlanmasından sonra hazırlanacak proje sonuç
raporunun ilgili birimler aracılığı ile duyurulmasını sağlamak.
d) Proje veri tabanının oluşturulmasını sağlamak.
e) Başkanlık süreli yayınının hazırlanması ve yayınlanması için
gerekli çalışmaları yapmak ve yaptırmak.
f) Başkanlıkça görevlendirildiğinde, genel yahut özel protokole
bağlı işbirlikleri geliştirmek.
g) Başkanlığı ilgilendiren toplantı, brifing ve görüşmeleri
düzenlemek, Özürlüler Yüksek Kurulu ve Özürlüler Şurasının
sekretarya hizmetlerini yürütmek, önemli not ve tutanakları tutmak
ve yayımlamak.
h) Başkanlıkça verilen benzeri görevleri yapmak.
MADDE 48.- 571 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin eki (1) sayılı
cetvelin " Ana Hizmet Birimleri" bölümü "1. Rehabilitasyon ve Eğitim
Dairesi Başkanlığı, 2. Özürlülük Araştırmaları ve İstatistik Dairesi
Başkanlığı, 3. Avrupa Birliği ve Dış İlişkiler Dairesi Başkanlığı,
4. Proje ve Koordinasyon Dairesi Başkanlığı" şeklinde
değiştirilmiştir.
MADDE 49.- a) Ekli (1) sayılı listede yer alan kadrolar iptal
edilerek 190 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin eki (I) sayılı
cetvelin Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Genel Müdürlüğü
bölümünden çıkarılmış, ekli (2) sayılı listede yer alan kadrolar
ihdas edilerek adı geçen Kanun Hükmünde Kararnameye bağlı (I) sayılı
cetvelin adı geçen Genel Müdürlüğe ait bölümüne eklenmiştir.
b) Ekli (3) sayılı listede yer alan kadrolar iptal edilerek 190
sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin eki (I) sayılı cetvelin Özürlüler
İdaresi Başkanlığı bölümünden çıkarılmış, ekli (4) sayılı listede
yer alan kadrolar ihdas edilerek adı geçen Kanun Hükmünde
Kararnameye bağlı (I) sayılı cetvelin adı geçen Başkanlığa ait
bölümüne eklenmiştir.
Yürürlükten kaldırılan hükümler
MADDE 50.- a)17.7.1964 tarihli ve 506 sayılı Sosyal Sigortalar
Kanununun ek 37 nci maddesi,
b) 29.6.1956 tarihli ve 6762 sayılı Türk Ticaret Kanununun 668 inci
maddesinin üçüncü fıkrası,
c) 22.4.1926 tarihli ve 818 sayılı Borçlar Kanununun 14 üncü
maddesinin son fıkrası,
Yürürlükten kaldırılmıştır.
GEÇİCİ MADDE 1.- Bu Kanunda öngörülen yönetmelikler Kanunun yayımı
tarihinden itibaren bir yıl içerisinde yürürlüğe konulur.
GEÇİCİ MADDE 2.- Kamu kurum ve kuruluşlarına ait mevcut resmî
yapılar, mevcut tüm yol, kaldırım, yaya geçidi, açık ve yeşil
alanlar, spor alanları ve benzeri sosyal ve kültürel alt yapı
alanları ile gerçek ve tüzel kişiler tarafından yapılmış ve umuma
açık hizmet veren her türlü yapılar bu Kanunun yürürlüğe girdiği
tarihten itibaren yedi yıl içinde özürlülerin erişebilirliğine uygun
duruma getirilir.
GEÇİCİ MADDE 3.- Büyükşehir belediyeleri ve belediyeler, şehir
içinde kendilerince sunulan ya da denetimlerinde olan toplu taşıma
hizmetlerinin özürlülerin erişilebilirliğine uygun olması için
gereken tedbirleri alır. Mevcut özel ve kamu toplu taşıma araçları,
bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren yedi yıl içinde
özürlüler için erişilebilir duruma getirilir.
GEÇİCİ MADDE 4.- Bu Kanunla Özürlüler İdaresi Başkanlığı ile Sosyal
Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Genel Müdürlüğü teşkilat
kanunlarında yapılan yeni düzenleme sebebiyle kadro ve görev
unvanları değişenler veya kaldırılanlar bu Kanunun yürürlüğe girdiği
tarihten itibaren bir yıl içinde boş bulunan durumlarına uygun
kadrolara atanırlar. Bunlar yeni bir kadroya atanıncaya kadar her
türlü malî haklarını eski kadrolarına göre almaya devam ederler. Söz
konusu personelin atandıkları yeni kadroların aylık, ek gösterge,
her türlü zam ve tazminatları ile diğer malî hakları toplamının net
tutarı, eski kadrosunda en son ayda almakta oldukları aylık, ek
gösterge, her türlü zam ve tazminatları ile diğer malî hakları
toplamı net tutarından az olması halinde aradaki fark giderilinceye
kadar atandıkları kadroda kaldıkları sürece hiçbir vergi ve
kesintiye tâbi tutulmaksızın tazminat olarak ödenir. Kadro ve görev
unvanı değişmeyenler ise aynı kadro ve görev unvanlarına atanmış
sayılırlar.
Yürürlük
MADDE 51.- Bu Kanunun 35 inci maddesi ile 50 nci maddesinin (a)
bendi 1.6.2006 tarihinde, diğer maddeleri yayımı tarihinde yürürlüğe
girer.
Yürütme
MADDE 52.- Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.
|